Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Ανάσταση τα Χριστούγεννα


Η πολιτική σκηνή του έθνους σε ανάταση. Πήραμε χρήμα (το που θα πάει δεν το αναλύω).
Αναβαθμιστήκαμε από τους οίκους αξιολόγησης. (Χα!)
Οι τράπεζες θα ανακεφαλοποιηθούν και θα ξαναδανειστούν ζεστό, φθηνό χρήμα. Θα δώσουν και πάλι δάνεια.
θα μπορούμε (όσοι μπορούσαμε και πριν) να γυρίσουμε στα πάλια. Να έχουμε χρήμα στην τσέπη και να αγοράζουμε ότι ποθεί η ψυχή μας. (Με αντάλλαγμα, αέρα... ή μήπως όχι;)
Ή τουλάχιστον έτσι μας λένε ότι θα ξαναγίνει. Άσχετα όμως από το αν θα γίνει αυτό ή όχι, εκεί θέλουμε να ξαναγυρίσουμε; Δεν μάθαμε τίποτα τελικά;
Έχουμε ένα τεράστιο κοινωνικό έλλειμμα, έλλειμμα πολιτικής κουλτούρας και κριτικής σκέψης. Αν μας τα έδιναν πίσω όλα αυτά είμαστε έτοιμοι να πούμε και ευχαριστώ, καταδικάζοντας τα παιδιά μας, το μέλλον μας, και πουλώντας την ψυχή μας για μια επιστροφή στην ασφάλεια του μισθού και της τηλεοπτικής διασκέδασης μας.

Και θα μου πείτε κάποιος που έχει χάσει τα πάντα και το μέλλον είναι αβέβαιο για αυτόν και την οικογένειά του κατανοητό να πει ναι και να νιώσει ανακούφιση, και δίκιο θα έχετε.
Αυτό όμως είναι που μας κάνει ανθρώπους; Το να βλέπουμε μέχρι εκεί που φτάνει η μύτη μας και να νιώθουμε ότι όλα καλά, ή το να προσπαθούμε να δούμε καθαρά και να στοχεύουμε σε κάτι καλύτερο, κάτι διαφορετικό, κάτι ανώτερο;

Πιθανώς να το έχω ξαναπεί εδώ μέσα, αλλά θα το πω ακόμα μία φορά. Οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για το καλύτερο, αλλά δυστυχώς πάντα καταλήγουμε (ως σύνολο) να κάνουμε το χειρότερο. Έχουμε την δυνατότητα να γίνουμε ένα, και μαζί να απλώσουμε το χέρι μας προς τον ουρανό, αλλά τελικά χρησιμοποιούμε τα μέσα που μπορούν να μας ενώσουν για να νιώθουμε πιο μακριά καθώς είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο.
Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον ο καθένας μόνος του, να αλλάξουμε μέσα μας, να διώξουμε τα πάθη μας και να κάνουμε κάτι καλύτερο μέσα στο 2013.

 Γιά το 2013 ας μην επιδιώξουμε να γυρίσουμε στα παλιά, στήν ζωή με μόνο στόχο τη προσωπική ικανοποίηση. Ας προσπαθήσουμε να μάθουμε και να αναλύσουμε όσα περισσότερα μπορούμε από αυτά που μας περιβάλλουν, να στοχαστούμε βαθιά και να δούμε τι έχει πραγματικά αξία, που θα έπρεπε να βαδίζουμε σαν άτομα και σαν ανθρωπότητα. Και στη συνέχεια ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε σιγά-σιγά ως άτομα, και έτσι να αλλάξομε τον κόσμο γύρω μας, προς κάτι ανώτερο.