Love Like Violence

Το να γεννιέται και να ζει κανείς είναι μία πράξη βίας, οπότε από τα θεμέλια της η ύπαρξη μας είναι βαμμένη από βίαια γεγονότα. Παρ' όλα αυτά παραμένω αθεράπευτα ειρηνιστής και κατά της βίας, ακόμα και εάν, πλέων, η βία κυλάει μέσα στις φλέβες μου.

Βέβαια από άσχετους έχω ακούσει ότι είμαι επαναστατικός ή αριστερός λόγο της εμφάνισής μου. Απ΄την άλλη έχω δεχτεί επίθεση από άτομα που, παρ' όλο την εμφάνιση μου, πίστευαν ότι είμαι ακροδεξιός, λόγο του ότι δεν τους άρεσε το πουκάμισο που φορούσα και η ημιμάθεια τους δεν έχει όρια. Κάποιος θα μπορούσε να πει ακόμα και ότι είμαι ο διάβολος επειδή θέλω να είναι όλοι ευτυχισμένοι! ;-)

Φαίνεται ότι η ανθρώπινη φύση θέλει το εύκολο, και το εύκολο είναι να ψάξεις για ένα χαρακτηριστικό που αναγνωρίζεις από κάπου αλλού και να κατηγοριοποιήσεις αμέσως κάποιον ή κάτι. Δεν ξέρω, ίσως σε μεγάλο βαθμό αυτό να δουλεύει, γιαυτό και το κάνει ο περισσότερος πληθυσμός, εμένα η εμπειρία μου πάντως μου έχει αποδείξει ότι είναι εντελώς λάθος.

Ακόμα και αν δουλεύει, που δεν το πιστεύω, μιάς και οι περισσότεροι έχουμε ποίο πολλά πράγματα να μας ενώνουν παρά να μας χωρίζουν, είναι τόσο άδικο για αυτούς που δεν ανήκουν στον κανόνα, ώστε ο καθένας από εμάς θα έπρεπε να αφήνει το εύκολο και βολικό στην άκρη και να προσπαθεί για το λογικό και αληθινό.
Αρκετά όμως με όσα αφορούν εμένα. Σύντομα περισσότερα πάνω στο θέμα. Θα ήθελα πολύ να διαβάσω απόψεις πάνω στο θέμα από απαντήσεις εδώ, αν και ξέρω πως αυτό δεν θα γίνει...

Borg, το μέλλον της ανθρωπότητας.

Κάποιοι από εσάς θα έχετε παρακολουθήσει Star Trek και θα γνωρίζετε τι είναι οι Borg.
Μια συλλογική οντότητα, όπου τα μέλη της έχουν κοινή συνείδηση και εργάζονται μαζί για ένα κοινό σκοπό.
Όταν τους είχα πρωτοδεί είχα σκεφτεί ότι αυτό θα μπορούσε να είναι από τα χειρότερα πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν στην ανθρωπότητα.
Ξεκινώντας από ένα τελείως διαφορετικό συλλογισμό σήμερα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτή ίσως να είναι η μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας, και οι σεναριογράφοι του Star Trek ίσως να το πήραν από λάθος σκοπιά το θέμα (ή να είναι φανατικά Αμερικάνοι, χαχα!).

Διαβάζοντας σήμερα διάφορα τεχνικά άρθρα (ηλεκτρονικά, μηχανολογία κτλ), και βλέποντας ότι πολλές τρομερές ανακαλύψεις που ήταν πιο απλές ή πιο αποδοτικές από τις υπάρχουσες, ποτέ δεν βρήκαν τον δρόμο τους προς τις μάζες, σκεφτόμουν ότι ο καθένας από εμάς έχει μέσα του έναν τρομερό όγκο από πληροφορίες, ιδέες και εμπειρίες, αλλά μόνο απειροελάχιστες κοινές με τους δίπλα μας. Ακόμα και στα παιδιά μας ως ανθρωπότητα αδυνατούμε να τους μεταφέρουμε όλα αυτά, και καταλήγουμε να χάνουμε κάποια πράγματα, και κάποια άλλα να τα ανακαλύπτουμε και να τα ζούμε ξανά και ξανά.

Και εδώ μπαίνουν οι Borg. Σκεφτείτε κάθε σκέψη να γινόταν ανακάλυψη, και κάθε ανακάλυψη να είχε μέγιστη αποδοτικότητα και ο καθένας από εμάς να ήταν κάτοχος αυτής της γνώσης με τον ίδιο τρόπο με τον δίπλα του. Στο Star Trek οι άνθρωποι δεν το ήθελαν αυτό γιατί πίστευαν ότι θα χάσουν ο καθένας την ιδιαιτερότητα και διαφορετικότητα του, και έτσι θα γίνουν σκλάβοι. Τι θα λέγατε όμως η διαφορετικότητα σας να ήταν αντιληπτή από τον καθένα και ταυτόχρονα να μπορούσατε να γνωρίζετε την διαφορετικότητα και τις εμπειρίες οποιουδήποτε άλλου, από την αρχή της συλλογικότητας μέχρι την δεδομένη στιγμή? Αυτό θα πρέπει να είναι ένα μοναδικό συναίσθημα!

Βέβαια μία τέτοια κοινωνία είναι φυσιολογικό να μην καταλαβαίνει γιατί κάποιος να μην θέλει να είναι μέλος της, και να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της απλά και μόνο για να συλλέγει μέλη και πληροφορίες, όπως γινόταν και στο Star Trek δηλαδή.
Από την άλλη ως ανθρωπότητα συνεχώς πολλαπλασιαζόμαστε, "αναπτυσσόμαστε" και εξειδικευόμαστε, αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν αλλάζουν και τόσο πολύ, ενώ άλλες φορές κινούνται προς την λάθος κατεύθυνση. Το ότι υπάρχει ένας ή μια ομάδα ανθρώπων που έχει τη λύση σε κάποια από τα προβλήματά μας, με χειροπιαστές αποδείξεις, δεν σημαίνει ότι η σκέψη του αντηχεί σε όλους μας, πολλές φορές δεν γίνεται καν γνωστή, ή για διάφορους λόγους δεν προχωράει όπως θα έπρεπε και χάνετε μαζί με τον εμπνευστή της.

Πραγματικά δεν πιστεύω ότι μπορούμε να πάμε μακρυά ακόμα με τον τρόπο που βαδίσουμε, χρειαζόμαστε μια αλλαγή, και επειδή το να γίνουμε Borg δεν είναι εφικτό, ίσως θα έπρεπε να εστιάσουμε την προσοχή μας στην παιδεία και στην μέγιστη αποδοτικότητα. Τι λέτε?

Υ.Γ. Είναι πολλά που θα ήθελα να διορθώσω και πολλοί συλλογισμοί που θα ήθελα να προσθέσω παραπάνω, αλλά είναι αργά και τα μάτια κλείνουν, πάντα η έμπνευση και η όρεξη έρχεται τις πιο ακατάλληλες ώρες, χεχε!

Αυτή είναι!

Έχω τρελαθεί τον τελευταίο καιρό με αυτά που γίνονται στη χώρα & θα έπρεπε να σκέφτομαι να φύγω. Παρ'ότι οι δουλειές πάνε σχετικά καλά, έρχεται τώρα η κυβέρνηση συνεργασίας όπου ένας αποφασίζει και δύο σωπαίνουν να μου βάλει 40% ΦΌΡΟ ΕΙΣΟΔΉΜΑΤΟΣ!
Γιατί ρε παιδιά, μαζί τα δουλέψαμε; Ήρθατε στην οικοδομή μαζί μου και βαράγατε τρύπες να περάσετε καλώδια για εμένα και θέλετε το διαστημικό 40%; ΉΔΗ οι φόροι είναι υπέρογκοι.
Και να έλεγα ότι μαζί τα φάγαμε, εγώ το μόνο που πήρα από εσάς ποτέ είναι δωρεάν παιδεία της κακιάς ώρας.
Να έλεγα ότι οι φόροι πιάνουν τόπο, δεν πιάνουν, πάνε στις τσέπες των δανειστών ΣΑΣ!
Εγώ δεν παίρνω τίποτα σε μορφή ανταλλάγματος.
Νερό πόσιμο δεν τρέχει από την βρύση μου.
Ο δρόμος έξω από το σπίτι μου έχει τόσο μεγάλες τρύπες που φοβάμαι μη βγει ο Godzilla καμία μέρα και με φάει.
Να μην μιλήσω για τις εθνικές οδούς που τις έτοιμες τις δώσατε σε ιδιώτες και διπλασίασαν τα διόδια, ενώ άλλες όπως η Κορίνθου-Πατρών τις έχουν κάνει πιο μεγάλες παγίδες θανάτου απ'ότι ήταν.
Τα παιδιά μας δεν έχουν πεζοδρόμια να περπατήσουν να πάνε μέχρι το σχολείο, περνάνε οι νταλίκες ξυστά δίπλα τους.
Το σχολείο είναι της κακιάς ώρας, με καθηγητές που είτε δεν ενδιαφέρονται να μεταδώσουν κάτι στα παιδιά, είτε είναι τρελάρες αλλά κανείς δεν τους αγγίζει.
Τα νοσοκομεία καλύτερα να είναι τυχερός κανείς και να μην χρειαστεί να τα επισκεφθεί, όλοι έχουμε ζήσει σκηνικά ή μας έχουν πει ιστορίες.
Ασφάλεια μέσα στο σπίτι μου δεν νιώθω, μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να μπει κάποιος μέσα και να κάνει ότι θέλει (δεν υπερβάλλω, έχει συμβεί σε πολλούς γείτονες μου αυτό).
Η γραφειοκρατεία απαιτεί μια μέρα της εβδομάδας από το χρόνο μου για να σπάω τα νεύρα μου σε υπηρεσίες χωρίς λόγο.
Η ανομία δεν τιμωρείται, η νομιμότητα από την άλλη ναι.
Και, και, και...
Τι κάνω εδώ; Τι κάνουμε όλοι οι νοήμονες εδώ ανάμεσα σε τόσα ζώα που δεν βλέπουν ούτε μέτρο γύρω τους;
Θα έπρεπε ή να φύγουμε ή να πεισμώσουμε και όλοι μαζί ανά περιοχές να προσπαθήσουμε για κάτι καλύτερο για εμάς & τα παιδιά μας.
Για να δούμε...